Τα Άνω Μούσουρα ή Μούσουρα είναι ορεινό χωριό του νομού Αιτωλοακαρνανίας υψόμ. 583 μέτρα , Ο τροπαιούχος νομπελίστας μας Γ. Σεφέρης, κατά την παραλαβή του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας, το 1963, στην καθιερωμένη ομιλία, έδωσε έναν εξαίσιο ορισμό της πατρίδας μας. «Ανήκω» έλεγε, «σε μια μικρή χώρα. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στην Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τους αγώνες του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου» - .
Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017
ΜΟΥΣΟΥΡΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 2016
Αναρτήθηκε από
Το σπίτι που γεννήθηκα, ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα. - Κωστή Παλαμά
στις
12:35 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΡΑΚΥΝΘΟΣ 26 ΟΚΤ 2016
Αναρτήθηκε από
Το σπίτι που γεννήθηκα, ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα. - Κωστή Παλαμά
στις
12:27 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥΣΟΥΡΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 2016
Αναρτήθηκε από
Το σπίτι που γεννήθηκα, ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα. - Κωστή Παλαμά
στις
12:17 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017
ΜΟΥΣΟΥΡΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΑΡΑΚΥΝΘΟΣ- ΑΙΤΩΛΙΚΟ - ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ - ΝΙΟΧΩΡΙ -...
Αναρτήθηκε από
Το σπίτι που γεννήθηκα, ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα. - Κωστή Παλαμά
στις
12:53 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥΣΟΥΡΩΝ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 2016
Αναρτήθηκε από
Το σπίτι που γεννήθηκα, ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα. - Κωστή Παλαμά
στις
4:47 π.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
ΜΟΥΣΟΥΡΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ LIVE
Αναρτήθηκε από
Το σπίτι που γεννήθηκα, ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα. - Κωστή Παλαμά
στις
4:04 π.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017
ΒΛΑΧΟΔΗΜΟΣ ΣΤΑ ΜΟΥΣΟΥΡΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ 2011 - Παραδοσιακό Για σένα και για μένα γινήκαν οι καημοί, τα βάσανα, οι πόνοι κι οι αναστεναγμοί. Έλα πουλί μου, έλα και μην αργείς στράτες και μονοπάτια να μην τα βαρεθείς. Ήλιε μου και φεγγάρι κι αστέρι λαμπερό, φαρμάκια με ποτίζεις μα εγώ σε αγαπώ.
Αναρτήθηκε από
Το σπίτι που γεννήθηκα, ίδιο στην ίδια στράτα στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ' όλα του τα νιάτα. - Κωστή Παλαμά
στις
1:46 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)